แทนนิน จัดเป็นสารประกอบโพลีฟืนอล ซึ่งพบในส่วนต่าง ๆ ของพืช แทนนินสามารถละลายได้ในน้ำ โดยมีน้ำหนักโมเลกุลอยู่ระหว่าง 500 ถึง 5,000 โดยทั่ว ๆ ไปแล้วสารประกอบแทนนินจัดเป็น 2 ประเภท คือ ไฮโดรไลเซเบิลแทนนิน (hydrolyzable tannin) และคอนเดนซ์แทนนิน ในพืชหลายชนิด พบว่าแทนนินมีความสามารถในการป้องกันการทำลายของแบคทีเรีย เชื้อราและแมลงกัดกินเป็นอาหารในระดับที่สูงของแทนนิน (5-9% ของอาหาร)พบว่าทำให้ความสามรถในการย่อยอาหารได้ของสัตว์เคี้ยวเอื้องลดลง เนื่องจากแทนนินไปขัดขวางการย่อยอาหารของจุลินทรีย์ในกระเพาะรูเมน และยังทำให้กาารกินได้ของสัตว์ลดลงความเป็นไปได้ ในการใช้แทนนินจึงควรอยู่ระหว่าง 2-4% ของน้ำหนักแห้งอาหาร เนื่องจากแทนนินจะเกาะกันอยู่กับโปรตีนที่ระดับนี้ สามารถป้องกันการย่อยได้ของโปรตีนในกระเพาะรูเมน และเป็นระดับที่ไม่มีผลกระทบต่อการกินได้ของสัตว์ เมื่อแทนนินรวมตัวโปรตีนในน้ำกลายเป็นสารประกอบโปรตีน-แทนนินผ่านกระเพาะรูเมนไปถึงลำไส้เล็กโปรตีนและแทนนินจะถูกแยกพันธะจากนั้นโปรตีนจะถูกย่อยและดูดซึมไปใช้ประโยชน์ นอกจากนี้การเสริมแทนนินในระดับ 2.2 และ 5.5% ของอาหารจากพืชพวกบัว (Lotus spp.) พบว่าสามารถป้องกันการย่อยอาหารในกระเพาะรูเมน และยังพบว่ากรดอะมิโนที่จำเป็นทีผ่านไปยังลำไส้เล็กเพิ่มขึ้น นอกจากนี้แทนนินยังสามารป้องกันการเกิดภาวะท้องอืดในสัตว์เคี้ยวเอื้องได้ด้วย.