คุณสมบัติของคำเรียกสีในภาษาเขมรสามารถทำหน้าที่ในหน่วยไวยากรณ์ (grammatical unt) ได้ 4 ลักษณะ คือ คุณสมบัติการเป็นคำขยายคำนาม คุณสมบัติในการเป็นกริยาอกรรมย่อย คุณสมบัติในการเป็นคำนาม และคุณสมบัติในการเป็นส่วนเติมเต็มของกริยา ทั้งนี้ คุณสมบัติของคำเรียกสีในการเป็นคำนามมักปรากฎในการพูดครั้งที่สองของบทสนทนา หรือประโยคไม่เริ่มเท่านั้น เมื่อพิจารณาคุณสมบัติของคำเรียกสีแล้วพบว่า คำเรียกสีมีลักษณะบางบางอย่างต่างจากคำคุณศัพท์อื่นๆ คือ คำเรียกสีไม่สามารถมีคำปฏิเสธ /gat/ หรือ /min/ "ไม่"นำหน้าในขณะที่คำคุณศัพท์สามารถมีคำปฏิเสธนำหน้าได้ ความแตกต่างอีกลักษณะคือ คำเรียกสีสามารถเกิดเป็นส่วนเติมเต็มของกริยาได้ ในขณะที่คำคุณศัพท์อื่นๆ ไม่มีคุณสมบัตินี้